Թարգմանություն

Слово — одно из сильнейших орудий человека . Խոսքը — ամենաու

Умение общаться и воздействовать на людей силой слова считается золотым качеством современного человека. Без правильно построенных фраз вы не сможете заключить контракт, выступить с банальным поздравлением на свадьбе, покорить сердце девушки, не говоря уже о том, что многие перспективные профессии будут для вас недоступны. Вначале было слово, и оно будет всегда.

«Всякая мысль, выраженная словами, есть сила, действие которой беспредельно». Это слова Л. Н. Толстого, в очередной раз доказывающие, что надо учиться и уметь общаться с людьми. Люди, умеющие виртуозно обращаться со словом, — всеобщие любимчики, перед ними открыты все двери, им гораздо легче построить карьеру и добиться своей цели. Их секрет в том, что они знают, как общаться с людьми, знают где, когда и что сказать, где промолчать, а где поспорить. При этом они не обладают никакими экстрасенсорными способностями и развитой интуицией. Искусство общения сможет освоить каждый — было бы желание.

Ծառայությունների բացատրական բառարան- Առողջարան

Ագրոտուրիզմ, հանգիստ գյուղական վայրերում։ Տուրիզմի այս ձևը զբոսաշրջիկներին հնարավորություն է տալիս վայելելու էկոլոգիապես մաքուր սննդամթերք, ծանոթանալու գյուղական կյանքին, գյուղմթերքների մշակման ու արտադրության գործընթացին, տուրիստները կարող են մասնակցել կաթնամթերքների արտադրությանը գյուղական պայմաններում, վայելելու իրենց հանգիստն մաքուր օդի պայմաններում և այս ամենը համեմատաբար մատչելի գներով։ Այս ամենով, և ոչ միայն, պայմանավորված ագրոտուրիզմը մեծ հետաքրքրություն է առաջացնում տուրիստների մոտ, ինչն էլ անմիջականորեն ազդում է գյուղատնտեսության զարգացման վրա, գյուղմթերքների շուկայի ընդլայնմանը, ինչն էլ բերում է գյուղաբնակների կյանքի բարելավմանը և կրճատում է գործազրկության մակարդակը: Վերջինս էլ երկրի տնտեսության վրա տուրիզմի ուղղակի կամ անուղղակի ազդեցության վառ օրինակ է։

https://hy.m.wikipedia.org/wiki/%D4%B1%D5%A3%D6%80%D5%B8%D5%BF%D5%B8%D6%82%D6%80%D5%AB%D5%A6%D5%B4

Առողջարանային տուրիզմ, զբոսաշրջության հնագույն ձևերից է։ Անտիկ ժամանակներից մարդիկ սովորել են օգտագործել հանքային ջրերը բուժման նպատակով։ Հնդկական, չինական և հրեական մշակույթի հնագույն նմուշներում պահպանվել են տեղեկություններ Հին Հունաստանում և Էվբեյա կղզիներում ջերմային աղբյուրներում մարդկանց լոգանքների վերաբերյալ։ Այդ ժամանակներից ի վեր կուրորտային գործը մեծ փոփոխության է ենթարկվել և վերածվել է հանգստի ճանաչված ձևի։ Ինչպես կուրորտային գործը այնպես էլ ուղևորությունները բուժման նպատակներով հին պատմություն ունեն։ Դեռ հին հույները և հռոմեացիները օգտագործում էին բուժիչ աղբյուրների և բարենպաստ կլիմայական պայմաններ ունեցող վայրերը, որպեսզի վերականգնեն իրենց առողջությունը։ Կուրորտներ էին ժամանում ոչ միայն հիվանդ մարդիկ, այլ նաև առողջ մարդիկ, ովքեր ունեին բավականին ֆինանսական միջոցներ և ովքեր ցանկանում էին հանգստանալ։ Հունաստանում մեծ համբավ ունեին Էպիդավր և Կոս, իսկ Հռոմում հայտնի էր մերձծովյա Բայի կուրորտները։ Փոխվում էին ժամանակները, սակայն չէր փոխվում այս ուղևորությունների դրդապատճառները։ Բնական աղբյուրների բուժիչ հատկությունները, ինչպես և առաջ, կուրորտային վայրեր են գրավում բազմաթիվ ցանկացողների։

Էթնոզբոսաշրջություն
Այն մշակույթային զբոսաշրջություն է, որի նպատակն է այցելել հին, պատմամշակութային վայրեր, թանգարաններ, ազգագրական վայրեր, որտեղ մի ժամանակ ապրել են էթնիկ խմբեր
Էկոզբոսաշրջություն
Էկոլոգիական զբոսաշրջությունը (էկոտուրիզմ, էկոզբոսաշրջություն), բնության, նրա բաղադրիչների և պատմամշակութային հուշարձանների ճանաչողության նպատակով կազմակերպվող զբոսաշրջություն։

Գառնիում և Գեղարդում կարելի է տեսնել, թե ինչպես են լավաշ թխում, պանիր պատրաստում։

Գավառում կարելի է հետևել տեղական գաթայի և փախլավայի պատրաստման գործընթացին, հետո էլ համտեսել դրանք։

Արենի գյուղում կարելի է տեսնել գինու պատրաստման գործընթացը և համտեսել հայկական գինին։

GALLERY Թաղիքագործ Ածուկո Սազակիի պայուսակները

  

Թաղիքագործությունը շատ յուրօրինակ արվեստի տեսակ է: Թաղիք պատրաստելու համար գզած բուրդը համաչափ փռում են հատակին և գերանը գլորում վրայով` մինչև լիակատար տրորվելը: Հայաստանում թաղիքագործությամբ զբաղվել են բացառապես տղամարդիկ, որոնց անվանել են թաղքադիր կամ լպուտ: Հատկապես հայտնի էին Բիթլիսի լպուտները, որոնք Հայաստանում և հարևան երկրներում պատրաստել են նախշազարդ և աննախշ թաղիքներ:

   Այս արվեստը հայտնի է նաև հեռավոր Ճապոնիայում: Դիզայներ Ածուկո Սազակիի «տանենո» կոչվող պայուսակները աչքի են ընկնում էլեգանտությամբ և նրբաճաշակությամբ: Գրավիչ են հատկապես գունային լուծումները: Միգուցե այս պայուսակները ձեզ ոգեշնչեն ստեղծագործել և չվախենալ նորարարություններից:

Կիմ Բակշի

Կիմ Նաումի Բակշին ծնվել է 1931 թվականին Մոսկվայում: Հայագիտությամբ է զբաղվել 1964 թվականից: Հայաստանի մասին 6 գրքի հեղինակ է:

Նրա հեղինակած սցենարներով Հայաստանի մասին նկարահանվել է ավելի քան 50 վավերագրական ֆիլմ: Դրանցից մի քանիսն արժանացել են միջազգային և տարածաշրջանային մրցանակների, իսկ 20 սերիաներից բաղկացած «Մատենադարան» հեռուստատեսային ֆիլմը, որի համահեղինակն է նաև ռեժիսոր Հովհաննես Հախվերդյանը, ստացել է մեծ մարդասեր Ֆրիտյոֆ Նանսենի միջազգային մրցանակ:

Հրապարակախոսին շնորհվել են «Մովսես Խորենացի» մեդալ, Ռուս-հայկական (Սլավոնական) համալսարանի «Պատվո շքանշան»: Նա նաև «Կարպիս Փափազյան» հատուկ հիմնադրամի (Վիեննա) և Հայաստանի գրողների միության «Հովհաննես Թումանյան» մրցանակների դափնեկիր է:

Հայկական տոմար

Հայկյան տոմար կամ Հին հայկական տոմար, հայկական օրացույց, ժամանակի հաշվարկի հայկական համակարգ։

Հայերը մ.թ.ա. ունեցել են տոմար Հին հայերի օրացույցում տարին ուներ 12 ամիս` յուրաքանչյուրը 30 օրով և լրացուցիչ 13-րդ ամիս` 5 օրով։ Վահագն աստծո ծննդից հաշվարկվող թվարկությունը, ըստ որի՝ 2015 թ. մարտի 21-ից 9608 թվականն է։

Սկզբում, հավանաբար, օգտագործել են լուսնայինը, հետագայում անցել ավելի կատարելագործված՝ արեգակնային տոմարի։ Հայոց տոմարի սկզբնավորման մասին կան միայն կցկտուր տեղեկություններ։ Ենթադրվում է, որ հայոց հին արեգակնային տոմարը շարժական էր (12×30+5), և դրա հետևանքով խախտվել են ոչ միայն ամիսների ու տարվա եղանակների որոշակի համապատասխանությունները, այլև, որ շատ կարևոր է, եկեղեցական տոների, ծիսակատարությունների ժամանակները։ Որոշ տոմարագետներ Հայոց տոմարը նմանեցրել են եգիպտական տոմարին։ Եգիպտացիների օրացուցային տարին, ինչպես և հայկականը, իրական արեգակնայինից մեկ չորրորդ օրով պակաս է եղել, որի հետևանքով տարեսկիզբը յուրաքանչյուր չորրորդ տարին մեկ օրով շուտ է սկսվել և իր դիրքը վերականգնել է միայն 1460 հուլյան տարի անցնելուց հետո։ Եգիպտացիները այն կոչել են Սոթիսի շրջան, հայերը՝ Հայկյան շրջան:

Հին հայկական ամսանուններ

1. Նավասարդ (օգոստոսի 11-սեպտեմբերի 9)
2. Հոռի (սեպտեմբերի 10-հոկտեմբերի 9)
3. Սահմի (հոկտեմբերի 10-նոյեմբերի 8)
4. Տրե (նոյեմբերի 9-դեկտեմբերի 8)
5. Քաղոց (դեկտեմբերի 9-հունվարի 7)
6. Արաց (հունվարի 8-փետրվարի 6)
7. Մեհեկան (փետրվարի 7-մարտի 8)
8. Արեգ (մարտի 9-ապրիլի 7)
9. Ահեկան (ապրիլի 8-մայիսի 7)
10. Մարերի (մայիսի 8-հունիսի 6)
11. Մարգաց (հունիսի 7-հուլիսի 6)
12. Հրոտից (հուլիսի 7-օգոստոսի 5)
13. Ավելյաց (օգոստոսի 6-օգոստոսի 10)

Հին Հայկական օրանուններ

Հետաքրքրական է, որ ամսվա յուրաքանչյուր օր նույնպես ուներ իր անունը։

1. Արեգ
2. Հրանդ
3. Արամ
4. Մարգար
5. Ահրանք
6. Մազդեղ կամ Մազդեկան
7. Աստղիկ
8. Միհր
9. Ձոպաբեր
10. Մուրց
11. Երեզկան կամ Երեզհան
12. Անի
13. Պարխար
14. Վանատուր
15. Արամազդ
16. Մանի
17. Ասակ
18. Մասիս
19. Անահիտ
20. Արագած
21. Գրգուռ
22. Կորդուիք
23. Ծմակ
24. Լուսնակ
25. Ցրոն կամ Սփյուռ
26. Նպատ
27. Վահագն
28. Սիմ կամ Սեին
29. Վարագ
30. Գիշերավար

Իսկ վերջին “Ավելյաց” ամսվա օրերի անվանումներն են

1. Լուծ
2. Եղջերու
3. Ծկրավորի
4. Արտախույր
5. Փառազնոտի

ՀԱՅՈՑ ԱՄՍԱՆՈՒՆՆԵՐ

ՀԱՅՈՑ ԱՄՍԱՆՈՒՆՆԵՐ

1. ՆԱՎԱՍԱՐԴ
   ՆԱՎԱՍԱՐԴ ամսվա անունը պարսկական ծագում ունի, կազմված Է «նոր» և «սարդ» (տարի, ամառ) բառերից և նշանակում է «նոր տարի»։ Նավասարդը հայոց հին տոմարի աոաջին ամիսն Է: Այդ ամսվա աոաջին օրը՝ նոր տարին (անշարժ տոմարով՝ օգոստոսի 11), հայերի համար ժողովրդական խրախճանքների տոն է եղել։ Այդ աոթիվ Գրիգոր Մագիստրոս իշխանը 11-րդ դարի սկզբներին իր նամակներից մեկում գրել Էր հայ ժողովրդական հին բանաստեղծություններից մի փոքրիկ հատված, որը մեծ հաճույքով երգում էին Գողթան երգիչները.

Ո տայր ինձ ըզծուխ ծըխանի
Եւ զառաւօտըն Նավասարդի,
Զվազելըն եղանց եւ ըզվարգելըն եղջերուաց,
Մեք փող հարուաք եւ թըմբկի հարկանէաք,
Որպես օրէն էր թագաւորաց:

Այս հատվածը վերաբերում Է հայերի նոր տարին դիմավորելու ավանդույթին, երբ նոր տարվա ծուխը երդիկից բարձրանում ու տարածվում Էր քաղաքների, գյուղերի վրա և կատարվում էին տոնական ծեսերը։ Միջնադարի հեղինակ Վանականը նավասարդյան տոների վերաբերյալ գրել է. «…զտարեկանաց, զոր ասէ մարգարէն. «փող հարէք ի գլուխս ամսու, յաւուր Նաւասարդի տարեկանաց մերոց» ։
Նավասարդի տոնը մինչև հիմա էլ հատկապես գյուղական վայրերում տոնում են։ Նավասարդ ամիսը սկսվում էր օգոստոսի 11-ին և վերջանում սեպտեմբերի 9-ին (անշարժ տոմարի կիրառման դեպքում)։

1. ՄԵՀԵԿԱՆ
   Այս ամսանունը գործածվել է նաև «Մեհեկի» ձևով։ «Մեհեկան» անունը առնչված է պարսկական Հրի ու Կրակի մարմնացում Միհրի՝ Արեգակի աստծու անվան հետ և մեծ տարածում ուներ նաև հայերի շրջանում։
   Հին պարսիկների օրացույցի 7-րդ ամիսը կոչվում է Մեհեկան: Մեհեկանի (փետրվարի) 13-ին մեծ տոն էր կատարվում Միհր աստծու պատվին, որը կոչվում էր «Տերընտազ»։ Մեհեկանը համապատասխանում է փետրվարի 7-ից մարտի 8-ը ընկած ժամանակաշրջանին։ Վանական վարդապետը այս ամիսը նկարագրել է հետևյալ կերպ. «Մեհեկի զի տունկք և բոյսք որպէս զմեոեալ լինին եղեմնապատ և ձյունաթաղ, մեհեկի այսինքն ածի» , այսինքն՝ սա տարվա այն շրջանն է, երբ բնությունը կամ ավելի ճիշտ բուսական աշխարհը «մեռյալ» վիճակում է լինում։
2. ԱՐԱՑ
   Ամբողջապես ստուգաբանված չէ: Վանական վարդապետը «արացի» փոխարեն գրում է «արանց». «Եւ Արանց ի յանել ձեան զլերինս և զբլուրս, ասեն արանց է այս ճանապարհ և ոչ կանանց, արի մարդոց Է այս և ոչ թուլից և վատաց»։ Կարևոր է նշել, որ Հովհաննես Իմաստասերը իր տոմարի վերաբերյալ աշխատությունում «արաց» ամսանունը նույնպես գործածել է «արանց» ձևով. «Ձմեռնամուտ այսպէս. կալ և զնահանջն տուր արանց ամսոյ…»։ Այլ աղբյուներում համարվում է «ար» արմատի սեռական հոլովը՝ «արաց»:
   Արացը տևում է հունվարի 8-ից մինչև փետրվարի 6-ը:
3. ՔԱՂՈՑ
   Այս ամսանունը հայկական ծագում ունի, սակայն ստուգաբանության վերաբերյալ տարակարծություն կա:
   Ըստ ֆրանսիացի հայագետ Ե. Դյուլորիեի՝ ենթադրվում է, որ «քաղոցը» առնչվում է «քաղել» բայի հետ, որ հիշեցնում է հունձը: Նույն կերպ մեկնաբանում է նաև արևելագետ Քերովբե Պատկանյանը:
   Ակադեմիկոս Հ. Աճառյանը գտնում է, որ «քաղոցը» կազմված է «քաղ»՝ «անասնոց խառքն» բառից, որ տարբեր չէ «քաղ»՝ «նոխազ», «արու այծ» բառից»։ Այսինքն՝ «քաղոց» նշանակում է «անասնոց խառնից» ամիս» ։ Այլ կերպ ասած, այն կապված է անասունների զուգավորության ամսի հետ։
   Ըստ ակադեմիկոս Ատ. Մալխասյանցի, «քաղոց» ամսանունը ստուգաբանվում է հետևյալ կերպ՝ «Քաղոց (Քաղից, այսինքն՝ անասունների զուգավորության ամիս): Ոմանք բառը համարում են «քաղել»՝ «հնձել»-ից, ինչպես ժողովրդական քաղոցը, քաղելու ամիսը,սակայն ուղիղ չէ այս ստուգաբանությունը, որովհետև հին լեզվում «քաղել» բայը «հնձելու» նշանակութիւն չունէր և ոչ էլ «քաղ»՝ «հունձի»)»:
   Քաղոց ամիսը համապատասխանում է դեկտեմբերի 9-ից մինչև հունվարի 7-ը ընկած ժամանակաշրջանին :
4. ՏՐԵ
   Տրե՝ այս բառը ստուգաբանությունը առնչվում է հեթանոսական շրջանում պարսիկների և հայերի կողմից պաշտվող գրի և արվեստների աստված Տիրի անվան հետ։ Տիրը հայերի սիրած աստվածներից մեկն էր՝ Արամազդի գրագիրն ու սուրհանդակը և համապատասխանում է լատինական Մերկուրիոսին, հունական Ապոլլոնին, եգիպտական Թոթին։
   Ըստ Ստ. Մալխասյանցի ստուգաբանության՝ «Տրե» պահլավերեն նշանակում է «Շնիկ աստղ»: Պարսկական հին օրացույցի չորրորդ ամիսը նույնպես կոչվել է «Տիր», ինչպես հայոց օրացույցում։ Այդ ամիսը համապատասխանում է նոյեմբերի 9-ից մինչև դեկտեմբերի 8-ը ընկած ժամանակաշրջանին:
5. ՍԱՀՄԻ
   Հայոց տոմարի երրորդ ամիսն է, համապատասխանում նոր տոմարով է հոկտեմբերի 10-ից նոյեմբերի 8-ը ընկած ժամանակաշրջանին։ Ըստ Վանական հեղինակի բացատրության, սահմի ամսվա անունը առնչված է «սահմանել» բայի հետ. մարդիկ սահմանում էին, որ անհրաժեշտ է ժամանակին բնակարանները վերանորոգել, նախապատրաստել։ Այս ամիսը առնչվում է ձմռան նախապատրաստական աշխատանքների ժամանակի հետ։ Վանականը գրել է, «.Իսկ սահմի… դարձեալ իմաստուն արք սահմանեն զտունս իւրեանց առ ի գալ ձմերան»։
   Հետաքրքիր է նաև ակադեմիկոս Ստ. Մալխասյանցի կատարած ստուգաբանությունը, նա կարծում է, որ «սահմի»-ի, ինչպես և «հոռի»–ի ստուգաբանությունները, իբրև փոխառություն վրացերեն «օրի» և «սամի» բառերից, անհավանական են։ Վրացերեն «Օրի և սամի»-ն հայերեն պետք է տառադարձվեին «Օրի, Սամի», բայց ոչ «Հոռի, Սահմի»։ Վրացերենում «օրի», «սամի» պարզ թվական անուններ են և նշանակում են «երկու», «երեք» և երբեք չեն գործածվել իբրև ամիսներ նշանակող բառեր։ Մալխասյանցը գրում է. «Հայերը «երկու», «երեք» նշանակելու համար կարիք չեն ունեցել փոխառության դիմելու, քանի որ այդ բառերն իրենց լեզվում գոյութիւն ունեին… Նկատի ունենալով, որ հայկական մյուս ամիսների նշանակությունները կապված են տարվա եղանակների և այս եղանակներում տեղի ունեցող կենցաղական երևույթների հետ՝ հավանական եմ համարում, որ «հոռի» ամիսը նշանակելիս է եղել «Ուռի» ամիս, այսինքն՝ որթատունկի՝ այգեստանի ամիս,.., իսկ սահմի ամիս՝ Սերմանց ամիս»։
6. ՀՈՌԻ
   Հայոց տոմարի երկրորդ ամիսն է, նոր տոմարով՝ սեպտեմբերի 10-ից հոկտեմբերի 9-ը։ Այս ամսվա անվան ստուգաբանության վերաբերյալ գոյություն ունեն տարբեր կարծիքներ. առաջին, ենթադրվում է, որ այս ամսվա անունը առաջացել է վրացերեն «օրի» բառից, որ նշանակում է՝ «երկու», այսինքն՝ «երկրորդ ամիս» : Երկրորդ, այս ամսվա անվան ստուգաբանությունը, ըստ միջնադարի հեղինակ Վանականի՝ առնչվում է «հոր» բառի հետ, երբ մարդիկ իրենց հավաքած բերքը՝ ցորենը, գարին, գինին և այլն ամբարում էին հորերի մեջ: Հոռի ամիսը համապատասխանում է հավաքած բերքը հորերում ամբարելու ժամանակին։ Ահա այդ առթիվ ինչ է գրել Վանականը իր «Յաղագս տարեմտին…» աշխատությունում. «Հոռի, զի հորեն երկրագործք և մշակք զցորենն և զգինին յըշտեմարանս ժողովելով» ։
7. ԱՀԵԿԱՆ
   Ըստ արևելագետ պատմաբան Քերովբե Պատկանյանի, Ահեկան ամսվա անունը կապված է կրակային, հրային նշանակություն ունեցող բառերի հետ: Հրաչյա Աճառյանը տեղեկացնում է, որ իրանյանների իններորդ ամիսը նվիրված է եղել կրակին, իսկ այդ ստուգաբանությունը կապված է գարնան զարթոնքի հետ, որը համապատասխանում է ապրիլ, մայիս ամիսներին։
8. ՄԱՐԵՐԻ
   Նշանակում է տարեմեջ, այսինքն՝ տարվա հինգերորդ ամիսը։ Ըստ Վանական վարդապետի ստուգաբանության, Մարերի անունը առնչվում է անտառների տերևակալման հետ, երբ մայրի ծառերը կանաչում են ու տերևակալում։ Վանականը գրում է. «Մարերի, յօրժամ թաւանան մայրիք տերևօք եւ ոստօք եւ լինին մայր թռչնոց եւ գազանաց» ։ Մարերին համապատասխանում է մայիս 2-ից հունիս 5 ընկած ժամանակաշրջանին։
9. ՄԱՐԳԱՑ
   Ըստ Ստ. Մալխասյանցի ստուգաբանության, «մարգաց» նշանակում է թռչունների թխսի ամիս։ Ըստ Քերովբե Պատկանյանի՝ հայոց տոմարի 11-րդ ամսի անունը կապված է «մարգ» բառի, այսինքն խոտհարքի ու խոտհունձի ժամանակահատվածի հետ։ Բառը բացատրել է նաև Վանականը Վարդապետը, որը տվել է հետևյալ բացատրությունը.«Իսկ Մարգացն, որ է ժամանակ ածելոյ զմարգ, որ ի դաշտ եւ ի հովիտս իցէն, յայգեստանս եւ ի բուրաստանս…» ։
   Մարգացը համապատասխանում է հունիսի 7-ից մինչև հուլիսի 6-ը ընկած ժամանակաշրջանին։
10. ՀՐՈՏԻՑ
    Ըստ արևելագետ Ք. Պատկանյանի ստուգաբանության՝ «հրոտից»-ը առաջացել է «հուր» բառից։
    Այսպիսի բացատրության ճիշտ լինելը կասկածից վեր է, որովհետև տարվա այդ ժամանակ լինում է չափազանց շոգ։ Վանական Վարդապետը գեղեցիկ ձևով է ստուգաբանել «հրոտից» ամսվա անունը. «Հրոտից՝ ըստ գրութեան է, լի հուր է ոտիցն որ այրէ ներքուստ ի վէր ջերմութիւն արեգական»։
    Այս ամիսը համընկնում հուլիսի 7-ից մինչև օգոստոսի 5-ը ժամանակաշրջանին։
11. ԱՐԵԳ
    Արեգը Հայկյան անշարժ տոմարի 8-րդ ամիսն է և տևել է մարտի 9-ից մինչև ապրիլի 7-ը: Ըստ Անանիա Շիրակացու, Հովհաննես Իմաստասերի և Գրիգոր Տաթևացու՝ Արեգը Հայկ Նահապետի դուստրն է: Ըստ Վանական Վարդապետի, Ղևոնդ Ալիշանի, Հրաչյա Աճառյանի՝ «Արեգ» բառը ծագել է «Արեգակից», քանի որ Արևի զորությունն այդ ամսին սկսում է ակնհայտորեն զգացվել, և բնությունը զարթնում է:
12. ԱՎԵԼՅԱՑ
    Ավելյացը տարվա 13-րդ լրացուցիչ ամիսն է, որը բաղկացած է հինգ օրից, իսկ նահանջ տարիներին՝ 6 օրից։ Ավելեաց օրերը համապատասխանում են օգոստոսի 5-ից մինչև օգոստոսի 10-ը կամ 11-ը ընկած ժամակաշրջանին։
    Հայոց տոմարի ամսանունները, ըստ ավանդության, առնչվում են առասպելական Հայկ նախահոր որդիների և դուստրերի անունների հետ։ Այս բացատրությանը հանդիպում ենք Անանիա Շիրակացու «Տիեզերագիտութիւն» աշխատությունում:

Սյունիքի մարզի թանգարանները

Նիկողայոս Ադոնցի անվան Սիսիանի պատմության թանգարան

Նիկողայոս Ադոնցի անվան Սիսիանի պատմության թանգարանն այցելուներին է ներկայացնում Սիսիանի հարուստ պատմությունը` մ.թ.ա. 9-րդ դարից սկսած մինչև այսօր: Թանգարանում ցուցադրված է հիմնականում տարածաշրջանի հնէաբանական, ազգագրական, ռազմական և մշակութային պատմությունը: Աշնանը թանգարանի մեծ բակում, որտեղ ցուցադրված են մեծ քանդակներ, տեղի է ունենում մեզ հայտնի ամենամյա Հացի Փառատոնը: Թանգարանի հավաքածուի յուրահատուկ նմուշ է համարվում Սյունիքի ավանդույթները խորհրդանշող խոյի գլխով զարդարված կերամիկական անոթը, որը պատկանում է մ.թ.ա. 3-րդ հազարամյակին և պատկերված է թանգարանի մուտքի տոմսի վրա:

Ակսել Բակունցի տուն-թանգարան

Տուն-թանգարանը հիմնադրվել է 1968 թվականին Գորիսի այն տանը, որտեղ ծնվել է 20-րդ դարի խոշորագույն հայ արձակագիր Ակսել Բակունցը (1899-1937): Գրականության և արվեստի թանգարանի մասնաճյուղն է: Հիմնական ցուցանմուշների թիվը հասնում է 500-ի. առկա են նաև հազարավոր գիտաօժանդակ նյութեր: Դրանք ներկայացնում են գրողի ուսումնառության տարիները, զինվորական կյանքը, գրական բեղնավոր գործունեությունը: Այստեղ է պահվում նաև հարուստ գրադարանը:
Անխաթար վիճակում են պահպանվել հուշային սենյակները` գրողի անձնական իրերով, լուսանկարներով և փաստագրական նյութերով: Տուն-թանգարանում կազմակերպվում են թե՛ Բակունցի ստեղծագործությանը և թե արդի գրական խնդիրներին վերաբերող տարաբնույթ միջոցառումներ, ինչպես նաև ամենամյա բակունցյան օրեր:

Կապանի ժամանակակից արվեստի թանգարան

Կապանի ժամանակակից արվեստի թանգարան, հանդիսանում է Երևանի ժամանակակից արվեստի թանգարանի մասնաճյուղ, հիմնադրվել է 1990 թվականին, ՀՀ արվեստի վաստակավոր գործիչՀենրիկ Իգիթյանի նախաձեռնությամբ և տեղական իշխանությունների աջակցությամբ։

Ցուցադրություն

Թանգարանում ցուցադրվում են գեղանկարիչների, քանդակագործների, գրաֆիկների և դեկորատիվ կիրառական արվեստի վարպետների աշխատանքները։Բացի կապանցիներից թանգարան են այցելել պատվավոր հյուրեր գրեթե բոլոր երկրներից։ Եղել են պատվիրակություններ Գերմանիայից, Բելառուսիայից, Ռուսաստանից, Գլենդելից։ «Վորլդ Վիժն Հայաստանի»-ի աջակցությամբ տարածքային զարգացման ծրագրի շրջանակներում կազմակերպվել են մանկական ցուցահանդեսներ և գեղանկարիչ Ռ. Կամոյանի անհատական ցուցահանդեսը։ 2013 թվականին կազմակերպվել է Կապանի նկարիչների խմբակային ցուցահանդես «Աշուն-2013» խորագրով և տպագրվել է գիրք։ Կապան քաղաքի տոնի առթիվ կազմակերպվել է գեղանկարչական աշխատանքների ցուցահանդես։ 2014 թվականին կազմակերպվել է Կապանի 4 նկարիչների խմբակային ցուցահանդես, հեղինակներ՝ Բորիկ Մինասյան, Լ. Առաքելյան, Ա. Աբրահամյան, Նարեկ Մինասյան։ 2015 թվականի ապրիլի 9-ին բացվել է ցուցահանդես «Հիշում եմ և պահանջում» խորագրով՝ նվիրված Հայոց Մեծ Եղեռնի 100-ամյակին։ Ապրիլի 16-ին թանգարանային գիշեր միջոցառում, ապրիլի 18-ին՝ թանգարանային միջազգային օրվա առթիվ մշտական ցուցադրություն և դասախոսություն Բ. Մինասյանի կողմից «Հայ նկարիչների անդրադարձը մեծ Եղեռնին»։Թանգարանում իրենց պրակտիկան են անցկացնում արվեստի պետական քոլեջի ուսանողները, արվեստի և գեղարվեստի դպրոցների սաները։

Գորիսի երկրագիտական թանգարան

Քաղաքի կենտրոնում գտնվող գլխավոր հրապարակին և վարչական շենքերին մոտ տեղակայված այս փոքրիկ թանգարանում ցուցադրված են սովետական ժամանակաշրջանին և Վաղ Բրոնզի դարից մինչև այսօր ընկած ժամանակահատվածին բնորոշ ցուցանմուշների մեծ տեսականի և ինքնատիպ նմուշներ: Գորիսը եղել է Սյունիքի զարգացած կենտրոնը, իսկ թանգարանի հավաքածուի նմուշները մշակութային հարուստ պատմության մասին վկայող գեղեցիկ զենքեր, զարդանախշեր, կոճակներ, գոտիներ և զարդեր են: Հատկապես ուշագրավ են երկու ցուցանմուշներ` մ.թ.ա. 2-րդ հազարամյակին պատկանող հնգադեմ կուռքը և մ.թ.ա. 7-րդ հազարամյակին պատկանող բրոնզե առյուծը:

Նորաբանություն

Նորաբանություն, լեզվի մեջ երևան եկած և դեռ քաղաքացիության իրավունք չստացած նոր բառեր, իմաստներ, դարձվածքային միավորներ, ինչպես նաև ոճական ու քերականական իրողություններ։ Լեզվի զարգացման յուրաքանչյուր փուլում գործածվող այն բոլոր նոր բառերը, որ կազմվում են նոր հասկացություն արտահայտելու կամ նոր առարկա, երևույթ, հատկանիշ նշանակելու համար։

Ճիշ՞տ թե՞ սխալ

Ճիշ՞տ թե՞ սխալ֊ ինքը

Անձնական դերանունները ունեն երեք դեմք՝

Առաջին դեմք֊ ես, ինքս, մենք, ինքներս

Երկրորդ դեմք֊ դու, ինքդ, դուք, ինքներդ

Երրորդ դեմք֊ նա, ինքը, նրանք, իրենք

Եզակի կամ հոգնակի թիվ

Ճիշ՞տ թե՞ սխալ֊ թվեր

Սխալ է ասել քսան(յե)րկու կամ քսան(յե)րեք որովհետև բաղաձայնից հետո պետք է արտասանել (է)

Սխալ է֊ վեցը տարեկանից

ճիշտ է֊ վեց տարեկանից

Մեկ……..տասը

Սխալ է ասել նաև՝

համար ութերորդ

համար հինգերորդ

Այս թվականների հետ սխալ և ավելորդ է գործածել համար բառը չենք կարող ասել համար առաջին դպրոց պետք է ասենք առաջին դպրոց։

Սխալ է֊ Հիցուն

Ճիշտ է֊ հիսուն

Սխալ է֊ ութանասուն

Ճիշտ է֊ ութսուն

Ճիշ՞տ թե՞ սխալ֊ ծնունդ

Սխալ է֊ ծնունդտ շնորհավոր

Ճիշտ է֊ ծնունդդ շնորհավոր

Հայերենում տ հոդ չկա

Հայերենում հոդերը չորսն են՝

Ս, Դ, Բ, Ն

Օրինակ՝․ գիրքս, սենյակդ, ապակին, աշխարհը և այլն։

Սխալ է֊ իմ սխալներս

Ճիշտ է֊ իմ սխալները